Hallo rakkers, hier is weer een Podpraat na lange afwezigheid. Ik werd opgehouden door allerhande avonturen. Zo zat ik in mei in Parijs voor een vijfdaagse masterclass van Tchad Blake in de Rue Boyer Studios. Tchad is voor mij dé man als het aankomt op het vormgeven van het geluid van popmuziek.
Eigenlijk is het mixen van popmuziek een beetje het tegenovergestelde van het mixen van een podcast. In een podcast probeer je de stemmen heel natuurlijk en mooi te laten klinken. In popmuziek daarentegen ligt er een vrijbrief klaar om het geluid lekker op te fucken.
Maar er zijn natuurlijk ook overeenkomsten. In beide gevallen probeert de muizende specialist met behulp van plugins het geluid te manipuleren. Muizen met als doel om gevoel los te maken bij de muizende specialist en hopelijk ook bij de luisteraar. Zonder gevoel is een podcast slechts een hoopje informatie, ja toch?
Ik vind dat het veel podcasts aan gevoel ontbreekt. Men spreekt zo keurig en probeert te wijsgerig over te komen dat ik regelmatig snak een de rauwe poetische expressie die ik in muziek wel vind.
Hou ermee op!
De meeste podcasters zullen de podcast naar een luidheid van -16 LUFS Integrated optrekken via een export (bv in Reaper) of via een tool als Auphonic. Mijn pleidooi is om daarmee op te houden.
Je kunt er beter voor zorgen dat je jouw podcast op niveautje -16 LUFS edit, want dat is immers de luidheid waarop jouw podcast door de luisteraars beluisterd wordt. Hoe je dat kunt doen, daar kom ik zo op terug.
Door dit te doen klinkt de podcast al tijdens het editen precies zoals de luisteraars hem straks ook gaan horen. Zodoende kun je het geluid veel beter inschatten dan wanneer je op een ander niveau werkt. Mocht je tijdens het editen een andere podcast willen beluisteren, bijvoorbeeld als referentie, dan schrik je je niet de tandjes als je die afspeelt want het geluidsvolume is hetzelfde.
Hoe doe je dat?
Voeg een Limiter toe aan de masterbus en stel hem zo af dat hij tijdens de export precies op -16 LUFS uitkomt. Dat vraagt om een beetje trial en error.
Wanneer je een export maakt zul je waarschijnlijk zien hoe hard die export is (een goeie DAW zoals Reaper geeft je die info). En zit je dan iets te laag of te hoog dan stel je de limiter bij. In mijn ervaring heb je na een paar exports de juiste stand gevonden voor je podcast. En vrijwel alle podcasts die ik maak hebben een paar revisies nodig, dus dat is allemaal geen probleem, als het tijd is om de MASTER te maken dan zit ik meestal precies goed qua luidheid.
In Reaper ziet dat er zo uit:
Ik gebruik op dit moment de Brainworx bx_limiter True Peak in mijn masterbus.
Bijkomstig voordeel van deze methode is dat je stemmen wat minder zult compressen omdat de limiter ook voor minder dynamiek zorgt. Het is in alle opzichten veel prettige om een limiter op deze manier in de masterbus te gebruiken.
In popmuziek doet men dat ook. Men mixt voor popmuziek ook af met plugins in de masterbus zodat de productie klinkt zoals ‘ie straks voor de luisteraar na mastering zal klinken. Mijn methode is daarop gebaseerd. Door die luidheid perfect af te stemmen tijdens het editen zit het qua gevoel (de kick die de audio veroorzaakt!) ook veel beter.
Mijn losse kanalen, voor spraak, reportages, sound effects, muziek, normaliseer ik overigens wel heel dynamisch, op -23 LUFS. Zo houden mijn plugins dus headroom en pomp ik de hele handel pas naar -16 LUFS in mijn master bus.
Ik zou niet weten wie dit ook zo doet, maar ik vind het volkomen logisch. Opmerkingen? Laat het me weten!